Όταν όλοι χαίρονται, γελούν και γλεντούν, γνωρίζω καλά πως υπάρχεις κι εσύ.
Εσύ που πονάς με ένα χωρίς.
Ένα χωρίς που δεν διάλεξες.
Ένα χωρίς που δεν κατανοείς.
Ένα χωρίς που σε γεμίζει λύπη.
Ένα χωρίς που ίσως και να είναι πολύ μεγαλύτερο από εσένα...
Με χρώματα σκοτεινά που συρρικνώνει τη ψυχή σου.
Σ' εσένα θέλω να στραφώ... Να μη σου πω.
Μόνο κοντά σου να σταθώ, με απέραντο σεβασμό.
Comentários