Η οικογένεια είναι η πρώτη κοινωνική πραγματικότητα με την οποία ερχόμαστε σε επαφή στη ζωή μας. Σε αυτό το πλαίσιο γεννιόμαστε, μεγαλώνουμε και υπάρχουμε. Είναι το μέρος όπου διαμορφωνόμαστε ως άνθρωποι. Εκεί όπου μαθαίνουμε να ακούμε, να μοιραζόμαστε, να ανεχόμαστε, να σεβόμαστε και να βοηθάμε.
Οι γονείς, οι παππούδες και τα αδέρφια μας είναι τα κύρια σημεία αναφοράς μας, αυτοί στους οποίους οφείλουμε τι είμαστε ή τι δεν έχουμε γίνει. Δεν είναι όλες οι οικογένειες ίδιες και δυστυχώς δεν είναι όλες ευτυχισμένες, αλλά η καθοριστική σημασία που έχουν αυτές στη ζωή μας είναι αδιαμφισβήτητη.
Μια ευτυχισμένη, στοργική οικογένεια δεν σημαίνει ότι είναι τέλεια. Ανάμεσα στις χαρές θα υπάρξουν εντάσεις και σκαμπανεβάσματα. Έτσι είναι η ζωή. Στον πυρήνα της όμως υπάρχει ο σεβασμός και η εκτίμηση. Τα μέλη της νιώθουν ελεύθερα να εκφράσουν την αποδοκιμασία τους όσο ελεύθερα νιώθουν να δείξουν την στοργή τους. Υπάρχει γνησιότητα, ειλικρίνεια και αγάπη.
Μια στοργική οικογένεια αναγνωρίζει ότι θα υπάρξουν προβλήματα στις σχέσεις ανάμεσα στα μέλη της, πως θα γίνουν λάθη και εστιάζει στην αντιμετώπιση τους. Είναι ο ασφαλής συναισθηματικός πυρήνας, το λιμάνι που προστατεύει από τις φουρτούνες και προσφέρει αρμονία και σταθερότητα.
Από την άλλη μια οικογένεια με περισσότερες δυσλειτουργίες δε μοιάζει με απάνεμο λιμάνι. Μια ταραγμένη οικογένεια αποπνέει μια αίσθηση ψυχρότητας και ακαμψίας. Τα μέλη της δεν αισθάνονται άνετα μεταξύ τους, δεν χαίρονται ο ένας τον άλλον. Σαν να βρίσκονται συνεχώς σε επιφυλακή. Σε μια τέτοια οικογένεια τα προβλήματα αντί να λύνονται, απλώς κουκουλώνονται, τόσο ώστε να μην βγουν στον έξω κόσμο.
Η δημιουργία μιας υγιούς και στοργικής οικογένειας είναι ένα από τα πιο δύσκολα και περίπλοκα εγχειρήματα. Όμως μπορεί να επιτευχθεί. Και το πιο σημαντικό; Μια δυσλειτουργική οικογένεια μπορεί να αλλάξει! Το πρώτο βήμα είναι να αναγνωρίσουμε ότι η οικογένεια μας μερικές φορές είναι προβληματική. Να συγχωρέσουμε τα λάθη που έχουν γίνει στο παρελθόν, να τα αφήσουμε πίσω δημιουργώντας παράλληλα τον χώρο για την αλλαγή. Και όταν πλέον η απόφαση μας για αλλαγή γίνει συνειδητή, αναλαμβάνουμε δράση, με όποιον τρόπο μπορούμε.
Γιατί είναι πολύ όμορφο τελικά να δημιουργούμε το λιμάνι μας, το ασφαλές καταφύγιο όπου ο καθένας μας θα μπορεί να καταφεύγει σε στιγμές ανάγκης, όπως ανάγκη για στοργή, αγάπη και προστασία. Εκεί όπου θα υποστηρίζουμε ο ένας τα όνειρα του άλλου και θα συνεργαζόμαστε αντί να ανταγωνιζόμαστε.
Comments