Σήμερα έκανα έναν περίπατο στη φύση. Ήταν όλα αλλιώς! Αναρωτιόμουν τί είναι αυτό που τις περισσότερες φορές με καθηλώνει στο γραφείο, στο σπίτι, στο αυτοκίνητο... σε μια καρέκλα! Το σώμα μου έχει χάσει τη φόρμα του, ο αυχένας μου υποφέρει, η πλάτη μου πονάει παντού. Κι οι μέρες φεύγουν, κι οι εβδομάδες τρέχουν κι εγώ εξακολουθώ να είμαι κουρασμένη! Κουρασμένη λόγω πίεσης; Κουρασμένη επειδή η μέρα έχει 24 ώρες όμως εγώ, διαρκώς βάζω υποχρεώσεις σα να είχε 48, ή κάτι άλλο; Σίγουρα, σωστά είναι και τα παραπάνω όμως υπάρχει κάτι ακόμα... Το νιώθω νά’ναι μέσα μου μικρό κι αδύναμο... Πνίγομαι μου λέει, ασφυκτιώ! Ασφυκτιώ να τρέχω, να προσπαθώ και να ΜΗΝ ικανοποιούμαι! Αυτό το ΜΗΝ έχει τόσο δύναμη, τόσο θυμό...
Κι όμως! Σήμερα αυτό το ΜΗΝ μαλάκωσε, ημέρεψε... Περπατούσα ανάμεσα σε δέντρα, ανέπνεα φρέσκο αέρα, καθάρισε το μυαλό μου, η ψυχή μου... Το μέσα μου γέμισε εικόνες όμορφες! Κι αυτό το ΜΗΝ είναι σα να μου έλεγε: «Μην σε ξεχνάς! Έχεις προτεραιότητα! Έχεις δικαίωμα να ζεις!»
Μα ζω, θ’απαντούσε κάποιος βιαστικά! Πώς;;; Χαμογελάς; Είσαι γεμάτος; Ξυπνάς χαρούμενος; Ανυπομονείς να σηκωθείς από το κρεββάτι; Έρχεται το βράδυ και λες τί όμορφη μέρα!;
Αν ναι, τότε είσαι πολύ καλά! Σίγουρα ζεις και ζεις καλά!
Αν όχι, κάνε ένα βήμα πίσω... Κλείσε τα μάτια κι ανάπνευσε! Πήγαινε μια βόλτα στη φύση κι άσε την καρδιά σου να σε οδηγήσει! Κάνε ησυχία ν’ακούσεις τί έχει να σου πει! Η ζωή μας είναι θείο δώρο! Ευλογία! Δεν είναι για πάντα, δεν είναι δεδομένη. Ας φροντίσουμε να χαμογελάμε, ας φροντίσουμε να ζούμε με κέφι και χαρά! Ας προσφέρουμε στον εαυτό μας στιγμές ησυχίας με καθαρό αέρα! Ας απολαμβάνουμε τις μικρές λεπτομέρειες της καθημερινότητας! Ας κοιτάμε τον ουρανό!
Δίχως να το καταλάβεις, θ’αρχίσεις να νιώθεις διαφορετικά!
Comentarios