Πάντα με ξεκουράζει να χαζεύω φωτογραφίες με φυσικά τοπία... Χάνομαι, ονειρεύομαι, ταξιδεύω! Πολλές φορές βλέπω ξανά και ξανά μια φωτογραφία και κάθε φορά ανακαλύπτω κάτι καινούριο, κάτι διαφορετικό τραβά την προσοχή μου! Αναρωτιέμαι. Η φωτογραφία είναι πάντα η ίδια. Πως εγώ βλέπω κάτι ακόμα ή κάτι διαφορετικά; Πόσες φορές μας συμβαίνει στην καθημερινότητα; Πόσες φορές βλέπουμε τη διαδρομή μας, τους στόχους μας, τα όνειρά μας κι ενώ είμαστε συνδεδεμένοι, κάτι συμβαίνει και τα φτερά μας πέφτουν, το χαμόγελό μας γίνεται αχνό...
Τότε, είναι απαραίτητο να κοιτάξουμε ξανά τον στόχο μας, την επιθυμία μας! Να μας υπενθυμίσουμε πόσο πολύ το θέλουμε! Να εστιάσουμε ξανά τον φακό μας εκεί που εμείς θέλουμε! Να κοιτάξουμε εκεί που θέλουμε να πάμε! Στην αλήθεια μας! Στην ουσία μας κι απλά να προχωρήσουμε!
Το χαμόγελο θα γίνει πιο έντονο! Τα φτερά θ'ανοίξουν πάλι!
コメント