... Κι όλο τρέχεις να φύγεις μακριά από την καταιγίδα, την αναστάτωση, τον πόνο, το μπέρδεμα. Το γνωρίζω καλά! Τό’χω κάνει πολλές φορές. Κι όλα γίνονται ακόμα πιο μπερδεμένα, εσωτερικά ένα βάρος κατακλύζει την καρδιά σου, η ομίχλη τα σκεπάζει όλα, δεν βλέπεις καθαρά, πανικοβάλλεσαι και δεν μπορείς να κινηθείς προς καμία κατεύθυνση...
Στάσου για λίγο!
Ανάπνευσε βαθειά. Κλείσε τα μάτια σου κι ησύχασε.
Κλείσε τ’αυτιά σου στον πανικό και κοίταξε τριγύρω.
Ό,τι κι αν συμβαίνει κάτι έχει να σου πει. Μπορεί να ήρθε για να σε «σώσει» από κάτι δυσκολότερο, από κάτι που δεν φαντάζεσαι...
Μείνε για λίγο εκεί που φοβάσαι κι ίσως εκπλαγείς ευχάριστα!
Bình luận