Πολλές φορές στη ζωή μας έχουμε διαστήματα σκοτεινά. Περιόδους θλίψης, αγωνίας, ανησυχίας. Δεν μας αρέσουν, δεν τα επιδιώκουμε, αν μπορούσαμε θα τα κάναμε όλα αλλιώς. Υπάρχουν όμως. Είναι μέρος της διαδρομής.
Κάποια τα κατανοούμε, συνήθως, όταν περάσει η μπόρα. Κάποια όμως πονούν βαθειά, αφήνουν κενά, δημιουργούν πληγές. Δεν κατανοούμε τον λόγο, δεν βρίσκουμε ανακούφιση.
Όλα αυτά τα διαστήματα, είναι διαφορετικά ανάλογα με τον ορίζοντα που έχεις μέσα σου. Αν ο ορίζοντάς σου είναι μαύρος, αν πιστεύεις σε δύση δίχως ανατολή, αν πιστεύεις σε κακοκαιρία δίχως ήλιο λαμπερό, αν πιστεύεις σε χειμώνα δίχως καλοκαίρι ή σε σταυρικό πάθος δίχως Ανάσταση, τότε ο πόνος μπορεί και να σε κατασπαράξει...
Αν όμως έχεις ελπίδα και πίστη πως η νύχτα θα φέρει την αυγή, πως μετά από μπόρες δυνατές, ο ήλιος θα ξαναβγεί να μας ζεστάνει τότε ο πόνος θα γλυκάνει. Δεν θα εξαφανιστεί, θα ησυχάσει. Ο νους σου θα καθαρίσει, εσύ θ'ανασάνεις αλλιώς.
Εύχομαι πάντα να βλέπεις και να ελπίζεις στο Φως!
Comments